JOURNALISTIEK # Achtergrond
Brazilië ontstemd over film zendingorganisatie
Over infanticide onder de inheemse bevolking van Brazilië
Verschenen op news4all.net & noticias.nl, juli 2008

foto Matthijs Blonk

 

Brazilië ontstemd over film zendingorganisatie

Op YouTube is sinds kort een clip te zien waarin Braziliaanse indianen hun kinderen levend begraven. Het is een compilatie van de meest schokkende beelden uit het docudrama ‘Hakani’, een film die het fenomeen infanticide aanklaagt. De clip roept heftige reacties op, omdat niet duidelijk wordt dat het om geënsceneerde beelden gaat. FUNAI, het Braziliaanse overheidsorgaan voor indianenzaken, vindt dat de clip het imago van indianen schaadt. Het laat onderzoeken welke middelen er zijn om de clip van YouTube te laten verwijderen.

Door Matthijs Blonk

Infanticide is het gebruik ongewenste kinderen te doden, of in het bos achter te laten. Jaarlijks zouden honderden inheemse kinderen levend begraven worden. Dat stellen de makers van de film Hakani die zich afspeelt bij de Suruwaha, een klein indianenvolk van ongeveer 120 mensen in het noordwesten van Brazilië. Volgens de makers komt infanticide veelvuldig voor onder verschillende indianenvolken in de Amazone. Er zijn diverse redenen voor. Geestelijk of lichamelijk gehandicapten worden beschouwd als bezeten door kwade geesten die de gemeenschap onheil brengen. Tweelingen zijn ongewenst, men ziet hen als het bewijs dat de moeder met meerdere mannen geslapen heeft. Maar ook het geslacht van een kind kan aanleiding zijn om het te doden. Bij de Tapirapé, een ander Amazonevolk, mag een vrouw hooguit drie kinderen hebben en maximaal twee van hetzelfde geslacht.

Misionarissen
De film Hakani gaat over het geestelijk gehandicapte meisje Hakani. Ze is 13 jaar en speelt haar eigen leven. Onder dwang van de gemeenschap is ze door haar broer levend begraven, maar ze wordt uit het graf gered door Bibi, een andere broer. Hij ontvoert haar en verzorgt haar vervolgens drie jaar. Aan de gedramatiseerde documentaire werkten mensen mee uit verschillende inheemse groepen, met als doel het aanklagen van infanticide.
De makers van de film komen niet uit onverdachte hoek. Producent, Pray for Rain, maakte het docudrama in opdracht van de ngo JOCUM (Jovens Com Uma Missao/Jeugd met een Opdracht). De missionarissen van JOCUM hebben al meer dan 20 jaar een permanente missiepost bij de Suruwaha. Ze claimen een aantal kinderen van infanticide te hebben gered en bepleiten zware straffen voor de plegers en voor mensen die het nalaten om in te grijpen.

Maar JOCUM staat zelf op een shortlist van zeven ngo's die door de Braziliaanse overheid worden verdacht van illegale praktijken. In de Amazone zijn zo'n 10.000 ngo's actief. Ze werken meestal op eigen houtje en een deel van hen opereert uit eigenbelang, of heeft op zijn minst een 'verborgen agenda'. Brazilië wil de wildgroei aan ngo’s inperken en heeft in juni aangekondigd alle organisaties te zullen doorlichten. In dit specifieke geval richt het onderzoek zich op de ‘verstorende rol’ die JOCUM op de inheemse cultuur van de Suruwaha zou hebben. Ze doelen op de evangelisatiecampagne van JOCUM, dat deel uitmaakt van een netwerk van christelijke organisaties uit de V.S. die weinig ophebben met natuurgodsdiensten. Ze willen alle 6637 door hen onderscheiden volken ter wereld bekeren en civiliseren.

Rechtsbescherming
De huidige ophef in Brazilië komt voort uit het spanningsveld tussen de opvattingen in de geciviliseerde maatschappij versus (het respect voor) de inheemse cultuur. Voor de antropoloog Mércio Pereira Gomes, voormalig directeur van FUNAI, is het een dilemma. Als burger is hij tegen infanticide, maar als antropoloog wil hij geen interventie. Gomes nuanceert de cijfers van de filmmakers. Hij meent dat er slechts sprake is van jaarlijks vijf tot tien doden als gevolg van infanticide, al zijn hier geen betrouwbare cijfers over. Adoptie van deze kinderen zou een oplossing kunnen zijn, maar in de praktijk is dat lastig want veel gemeenschappen in de Amazone zijn moeilijk bereikbaar. De zware leefomstandigheden van de indianen zijn debet aan het gebruik; het is lastig om gehandicapte kinderen mee te nemen op tochten door het woud.

Feit is dat de indiaanse kinderen nauwelijks op rechtsbescherming kunnen rekenen. De inheemse gebruiken worden door indianengemeenschappen belangrijker gevonden dan het individuele recht op leven. Het Braziliaanse Congreslid Francisco Praciano beaamt dat en meent dat de universele verklaring voor de rechten van de mens niet op indianen van toepassing is. Hoewel in de Braziliaanse media de laatste jaren regelmatig aandacht aan infanticide is besteed, laat de overheid het afweten.

Niets staat Brazilië echter in de weg om zich te mengen in de inheemse praktijken. De Verklaring over de Rechten van Inheemse Volken, die vorig jaar door de VN werd aangenomen, beschermt naast collectieve rechten, zoals het recht op eigen cultuur en religie, ook de individuele mensenrechten.

Hier de link naar de (schokkende) clip op YouTube. De hele film, die een genuanceerder beeld geeft, was te zien op de website www.hakani.org, maar is verwijderd.

© Matthijs Blonk - juli 2008

Gerelateerde onderwerpen:

> Rehabilitatie voor foto indianen Brazilië
Over de foto van een 'onontdekt' indianenvolk in Brazilië
> 'Bid dat God zich aan de Beja openbaart'
Over internetmissie bij inheemse volken

 

> Terug naar Journalistiek

Top